04 มกราคม, 2551

โอกาส

ก่อนหน้านี้เรามองร้านขายอัญมณีแห่งหนึ่งผ่านตู้กระจกและประเมินค่าว่าคงไม่เหนือกว่าร้านใดๆที่เคยเจอ เมื่อเป็นเช่นนี้เราจึงไม่ลังเลที่จะเดินเข้าไป แต่น่าเสียดายที่เรามีเพียงก้อนกรวดเพียงหนึ่งก้อน ด้วยความโอหังนั้นทำให้หลงคิดไปว่าในเวลาไม่นานเราจะหาอัญมณีเลอค่าแล้วนำมาโอ้อวดร้านแห่งนี้ แต่ความเป็นจริง ประสบการณ์น้อยนิดไม่สามารถหาอัญมณีนั้นมาได้ เราพลาด และรู้สึกอ่อนด้อย ในเวลานั้นเราจึงนำก้อนกรวดก้อนเดิมของเราขึ้นมาและขัดมัน ด้วยความหวังเล็กๆว่าจะพอมีค่าบ้าง คงจะมีคนเห็นค่ามันมากกว่าก้อนกรวด แต่ก็ไม่มีใครมองว่าก้อนกรวดของเรานั้นมีค่า และคู่ควรพอกับตู้โชว์ของร้านอัญมณีแห่งนี้ ทุกคนมองเมิน และหลงลืม เรามองภาพนั้น ภาพผู้คนมีมองผ่านก้อนกรวดที่เราตั้งใจขัดจนขึ้นเงา เราหมดหวัง และรู้สึกว่าโอกาสนั้นผ่านไปแล้ว จนกระทั่งวันหนึ่ง เจ้าของร้านอัญมณีมองมาที่ก้อนกรวดและหยิบมันขึ้นมาประเมินค่า เค้ามองข้ามความด้อยค่านั้นและประเมินมันเยี่ยงเพชรพลอยนานาชนิดที่วางเรียงรายอยู่ ในเวลานั้นเรารู้สึกโง่เง่าและอับอาย ไม่ใช่เพราะสิ่งที่เจ้าของร้านทำ แต่เป็นเพราะสิ่งที่ตัวเองทำ ความประมาท อ่อนประสบการณ์ และความโอหัง เราอับอายที่เจ้าของร้านบอกว่าก้อนกรวดของเรามีค่า และเค้าจะนำมันมาทำเป็นเครื่องประดับเพื่อตั้งโชว์หน้าร้าน เรารู้สึกเหมือนโดนตบหน้าด้วยความเป็นจริง ความเป็นจริงที่ว่าเราไม่รู้อะไรเลย เมื่อเปรียบเทียบกับคนเหล่านี้ เมื่อเปรียบเทียบกับใครอีกหลายคนที่นำอัญมณีล้ำค่าทั้งหลายมาประเมินราคา เรากลับมาที่จุดเดิม มองไปที่ก้อนกรวดขัดมันนั้นอีกครั้ง ในใจลึกๆเราเองก็ยังไม่สามารถมองเห็นคุณค่ามันได้เลย แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือความรับผิดชอบ เราต้องชดเชยในสิ่งที่เคยกระทำลงไป ในทุกขณะของบัดนี้ เราจะตามหาอัญมณีนั้นอีกครั้ง ไม่ว่าสิ่งที่เราจะได้มานั้นจะเล็กน้อยหรือจะไม่สามารถสู้ใครได้ แต่เราก็ต้องทำ อย่างน้อยๆนี่ก็คือโอกาสที่ให้เราได้พิสูจน์ตัวเอง เราจะตามหาตัวตนนั้นของเราให้เจอ ดังเช่นที่เจ้าของร้านอัญมณีประเมินค่า คุณค่านั้นที่เค้ามอง คุณค่านั้นที่เราไม่เคยมองเห็น เราจะตามหามันให้เจอและมองมันให้เต็มตาสักครั้ง ไม่ว่าจะเกิดอะไร ไม่ว่าจะมีอุปสรรคมากมายแค่ไหน อัญมณีเม็ดนั้นเราจะครอบครองมันให้จงได้

07 พฤศจิกายน, 2550

for u

If 10 people care for you, One of them is....me. If only 1 person care for you, That would be....me. If no one care for you, That mean.... I'm not in this world anymore!!

13 ตุลาคม, 2550

ต้นไม้

ต้นไม้ต้นนี้รู้ว่ามันควรจะทำอย่างไรที่จะให้ตัวเองรอด แม้แต่ใบไม้ทุกใบยังต้องเสียสละตัวเอง เพื่อให้ต้นไม้อยู่รอด แม้ตัวเองจะไม่เกี่ยวข้องกับต้นไม้ต้นนั้นนั้นแล้ว แต่ว่าพวกมันก็ยังกลายเป็นปุ๋ยเป็นประโยชน์ให้กับต้นไม้อีก